Na een zeer vermoeiende reis waarin de slaap totaal ontbrak vanwege de tijden van de vluchten die op donderdagavond plotseling waren veranderd ben ik op de plaats van bestemming aangekomen. Ook de eerste trainingsdag zit er inmiddels op.
Bij het inchecken bij de KLM vertrok de vlucht, in plaats van 8.00 uur om 14.30 uur. Daar zitten, zoals bij veel dingen, positieve maar ook negatieve kantjes aan. Veel relaxter wakker worden en op het gemakje naar Schiphol in plaats van in de nacht naar het vliegveld. Aan de andere kant, maar dat kon ik nog niet weten, bleek de aansluitende vluchten toch zo te liggen dat slapen er niet in zat. Wat ik toen nog niet kon weten is dat ik een heel groot IFTAR feest miste in het hotel. Dat is echt jammer. Mijn aankomst in de avond van vrijdag de 23e werd de morgen van zaterdag de 24e.
Om naar Pakistan te reizen heb je veel papieren nodig die ook 100% moeten kloppen. Marten had helemaal gelijk. Bij elke man of vrouw achter een balie die je tegenkomt tijdens de reis moet je ze laten zien. Je visum, je PCR test (krijg je stickers voor ), je inentingsbewijzen, je letter of invitation, je contactpersonen. Een visum voor VAE Dubai bleek toch niet nodig (scheelde veel ellende en tijd bij de incheck in Amsterdam want volgens de systemen moest ik die wel hebben). Breek me de bek niet open over systemen. Die heb ik gelukkig bij 2 weken vakantie van school even niet nodig.
Het was druk en, bleek achteraf, ik was net op tijd weg want de staking heb ik gemist. Door de nieuwe ultramoderne scanners hoeft niks meer open en kunnen ze nu alles er wel uithalen. Zelfs de vloeistoffen kunnen nu mee in de handbagage. De KLM-service was als vanouds door de ervaren stewardessen en op Dubai nog 2 of 3 keer door een douane scanner heen, zelfs bij een Transfer en een busrit van de ene naar de andere kant van het vliegveld.
Om 7.15 landde ik op International airport Islamabad. Het was er al bijna 30 graden. Na een controle en bij een andere man van de immigratiedienst een her controle kreeg ik de felbegeerde stempel van Pakistan in mijn paspoort. Toen mijn koffer uit de muur kwam hoefde mijn koffer niet door een scanner en kon ik het vliegveld uit.
Wat ik daar zag overtrof al mijn verwachtingen. Er waren, om de reizigers te verwelkomen, ik overdrijf niet, misschien wel 1500 man die in een hele grote rij, 20 rijen dik aan weerskanten stonden om hun bekenden te ontvangen. Het gonsde er en de warmte drong ook mijn lichaam binnen. Ik wist even niet waar ik kijken moest. ‘Maar wie zou er voor mr. Bram komen’. Tussen alle mensen stond 1 man, helemaal in het midden achteraan met een bordje. Ik ging die kant op en….jawel. Daar stond mijn naam geschreven. Hij verdween achter de mensenmassa en ik volgde hem nauwlettend. Nadat ik door de mensenmassa heen was nam hij mijn koffer over en vertrokken we naar de auto. De zon was verpletterend en de hitte enorm.
De ervaren chauffeur begon aan een haastige toch, linksrijdend, richting het hotel. Al toeterend scheurde hij langs alle andere weggebruikers. Hij vertelde me dat hij een uur met zijn bordje omhoog had gestaan en dat hij graag naar het hotel wilde om daar verder te gaan met zijn andere werk. Allemaal in goed Engels, wat me toch erg meevalt. Men spreekt hier, welliswaar met een accent, redelijk goed Engels.
Bij aankomst bij het hotel werd ik verwelkomt door de manager Kamahl. In ontving een grote bos bloemen. Na een kort ontbijtje samen met Tamseela, die vanuit de organisatie vanaf het eerste tot het laatste moment mij zal begeleiden, ben ik in bed gegaan en heb een paar uur geslapen. Het is hier 3 uur later als in Nederland.
In de middag spraken we met de 3 managers die aanwezig waren. De grote baas van Legendhotels, Tahir Khan, de General Manager van het hotel, Azeem Qureashi en de operational manager Kamahl. Na het fotomomentje spraken we met z’n drieën over de trainingen en kon ik hier en daar nog iets aanpassen.
In de avond at ik samen met de General Manager van het hotel en Tamseela een heerlijke IFTAR op het dak van het hotel een heerlijk buffet met uitsluitende lokale gerechten. Aangezien mijn dieet nog steeds aangehouden moet worden, ben ik voorzichtig maar met zoveel keuze is het fijn dat je kan kiezen waar de koolhydraten niet of nauwelijks in zitten en fruit….dat is altijd lekker in deze landen.
Om 20.30 uur lag ik heerlijk onder mijn airco uit te rusten van de dag. Nog even bellen naar huis en op naar de dag van morgen wanneer de eerst trainingsdag zal aanbreken.
Na een heerlijke nacht en een lekker ontbijtje stond de eerste trainingsdag op het programma. 1 sessie van 2.5 uur is het maximale wat er vanuit het hotel te realiseren valt. Ik ben blij dat men tijdens de Ramadan zo actief mee kan doen. De ICT man was er al vroeg en sloot mijn macbook aan op de beamer en het werkte binnen een paar seconden. De cameraman verscheen ook ruim op tijd. Alles wordt gefilmd en voor trainingsdoeleinden gebruikt. Deze eerste dag stond in het teken van verbinden. Een item dat ik meenam en onderdelen van gebruikte uit mijn eigen HTFB dag die ik de dag voor vertrek heb mogen volgen bij mijn werkgever Zadkine Horeca College.
Alle afdelingen waren er. Met het gebruik van het gastvrijheidsmodel passeerden ze allemaal de revue en kwamen ze allemaal met elkaar in verbinding. Een eyeopener voor iedereen. Zo was de beveiliging met 2 man vertegenwoordigd. Zij geven leiding aan onder andere de man die een gast als eerste tegenkomt (het poortje zoals op het vliegveld) bij de entree. De ICT man, de marketingmanager, de financieel directeur, de front office manager (de enige dame in het gezelschap), de housekeeping manager met 3 medewerkers, de chef kok, de restaurant manager met 3 personeelsleden, de HRM manager, de General Manager, de Technische man. De vormen en ketting waarvan elke schakel belangrijk is. Dat heb ik ze geprobeerd duidelijk te maken met voorbeelden die ik in deze korte tijd al tegen ben gekomen. Hospitality is meer als een gast die in een hotel verblijft. Toen we uiteindelijk bij de ‘beleving’ van de gast kwamen had iedereen zijn deel en verantwoordelijkheid gepakt om zijn of haar steentje bij te dragen. Er kwamen al direct creatieve denkers met ideeën naar voren. Verkooptechnieken, Skills verbeteringen, Marketing ideeën, kortom heel veel dingen waardoor gasten nog gelukkiger worden als ze bij de Legend Hotels zijn geweest.
Morgen staat de tweede trainingsdag op het programma. Dat wordt minder theorie maar doen! We gaan het hebben over de verschillende soorten gasten, de klachtenbehandeling en de competenties die daarbij horen. De reviews van booking.com komen ter sprake want ….Elke klacht is een kans!!!
Maar eerst lekker eten in een uitstekend Chinees restaurant.
Tot morgen!